అల్పం కాదు అనల్పం

అల్పం కాదు అనల్పం

-----------------------------

భావరాజు పద్మిని - 18/4/16

ఆఫ్ట్రాల్ గడ్డిపరక...

పీకి పారేస్తే పోలా !

అని మనం అనుకుంటాం.

కాని...

పీకి పారేసినా, వడిలిపోయినా,

ఆశ వేళ్ళల్లో ఎండనంతవరకూ,

చిన్నమట్టికణానికై అన్వేషిన్తుంది.

ఊతం దొరికిందా...

జీవాన్నిమళ్ళీ నాటుకుంటుంది,

కణకణంలో సత్తా నింపుకుంటుంది,

చైతన్యం సంతరించుకుంటుంది,

పచ్చని పచ్చికగా పరుచుకుంటుంది.

అలాగని... గర్విస్తుందా?

తాను నలుగుతున్నా, ఎన్నోపాదాలకు,

తివాసీ పరచి, తలొగ్గి తృప్తిపడుతుంది.

అల్పమనుకున్న గడ్డిపరకల్లో కూడా,

ఎంతటి ఉదారత ?

అందుకే... వానచినుకు మకుటమవుతుంది.

గాలివీవెన బదులుగా సేదదీరుస్తుంది.

పువ్వుల్లో అధమం బంతిపువ్వు,

తోరణంలో భాగమవుతుంది కాని,

స్వామి మెడలో హారం కాలేదు.

అందుకే పండక్కే తెచ్చుకుంటాం,

వడిలాకా విసిరి పారేస్తాం.

కానీ,

వడిలినా ఎంత పంతమో!

పువ్వులోని ప్రతి రెక్కను,

సైన్యంగా మలచుకుంటుంది.

రెక్కకొక మొక్కకు జన్మనిచ్చి,

మొక్కకు బుట్టెడు బంతులిచ్చి,

అవనికే నవవసంతాన్నితెస్తుంది.

విసిరి పారేసినా, విసుగు పుట్టదా?

బహుశా, ఇదొక ప్రకృతి పాఠమేమో!

హ, దూదిపింజ! గాలేస్తే ఎగిరిపోతుంది!

గమ్యం లేని ప్రయాణం దానిది.

ఘనమైన మనముందు అదెంత?

కాని నేస్తమా,

ఆ దూది పింజే...

మరో పదినేస్తాల్ని కలుపుకుని,

దారమై, కలనేతలో వస్త్రమై,

రంగుల్ని నీకోసం పులుముకుని,

నీ ఒంటిని కప్పుతోందని మర్చిపోకు !

ఇప్పుడు అర్ధమయ్యిందా !

సృష్టిలో అల్పమైనది ఏదీ లేదు.

అల్పమని భావించే ప్రతీదీ అనల్పం,

దాని శక్తి ఊహాతీతం...

అల్పత్వం ఉన్నది, ప్రకృతిలో కాదు,

చూసే మన కళ్ళలో...

ఆ అపోహల్ని తొలగించుకున్ననాడు,

అల్పమైనవన్నీదివ్యమైనవిగా గోచరిస్తాయి!

ఇదే తిరుగులేని జీవిత సత్యం !

(ఉదయాన్నేకొత్త సత్యాన్ని బోధించిన అమ్మ ప్రకృతికి అంకితం...)