మేరా భారత్ మహాన్ !

మేరా భారత్ మహాన్ !

-------------------------

భావరాజు పద్మిని – 16/2/17

నీ సుఖం కోసం ప్రార్ధించడం గొప్ప కాదు, కానీ

‘సర్వేజనా సుఖినోభవంతు’ అని నిత్యం ప్రార్ధించడం గొప్ప !

నీ ఒక్కడి క్షేమాన్ని కోరడం గొప్ప కాదు, కానీ,

‘లోకాస్సమస్తా సుఖినోభవంతు’ అని హోమాలు చెయ్యడం గొప్ప !

నిత్యం ఈ నినాదాలు మార్మ్రోగే వేదభూమి నాది !

దైవం ఎంచుకుని మళ్ళీ మళ్ళీ పుట్టే కర్మభూమి నాది !

బలముండడం గొప్ప కాదు, కానీ...

అనవసరంగా బలాన్ని ప్రదర్శించకపోవడం గొప్ప !

బలహీనులకు దాన్ని చూపి లొంగదీసుకోకపోవడం గొప్ప !

ఎంత బలమున్నా సంయమనం పాటించడం గొప్పలకే గొప్ప !

మా బలాలు ఏవిటనేగా మీ ప్రశ్న !

శ్రీహరి అమ్ములపొది మా ‘శ్రీహరి’ కోట !

అణ్వస్త్రాలైనా క్షిపణులైనా ఉపగ్రహాలైనా,

దిగ్గజాలకు దీటుగా తయారుచేసే సత్తా మాది!

నవ శకానికి ఘనంగా నాంది పలుకుతూ,

ఒక్క దెబ్బతో నూట నాలుగు ఉపగ్రహాలను ,

అంతరిక్షంలో అమర్చిన మేధోసంపత్తి మాది !

‘ఔరా!’ అని దేశాలన్నీ దిమ్మేరపోగా,

రికార్డులన్నీ బద్దలుకొట్టే దూకుడు మాది !

సమాచార బదిలీకి ఇన్సాట్ లు - విద్య కోసం ఎడ్యు సాట్ లు

సముద్ర అధ్యయనానికి ఓషన్ సాట్ లు - ఉగ్రవాద నియంత్రణకు రి సాట్ లు

భూమి అధ్యయనానికి ఐ.ఆర్.ఎస్. లు - అంతరిక్ష అధ్యయనానికి మెట్ సాట్ లు

చంద్రుడి పరిశోధనకు చంద్రయాన్ – మంగళ గ్రహ శోధనకు మంగళ్ యాన్

నావిగేషన్ కోసం ఐ.ఆర్.ఎన్.ఎస్.ఎస్ లు – ప్రకృతి శోధనకు స్కాట్ సాట్ లు

మెరికల వంటి మా విద్యార్ధులు చేసిన – జుగ్ను, స్టూడ్ సాట్, యూత్ సాట్ లు

కిలో నుంచి రెండువేల కిలోల వరకు – అనేక నానో పికో సాటి లైట్ లు

ప్రయోగమే కాదు ఉపసంహారమూ వచ్చని చెప్పింది ఎస్.ఆర్.ఇ. సాటిలైట్ !

ఖగోళ శాస్త్రజ్ఞుడు ‘ఆర్యభట్టు’ ను మరువం !

అతన్ని అనుసరించిన ‘భాస్కర 1’ నూ మరువం !

అసువులు బాసిన ‘కల్పనా చావ్లా’ నూ మరువం !

సాంకేతికత, సంప్రదాయం కలవడం ఎంత మనోహరం !

అందుకే అస్త్రాలకు చిరస్మరణీయమైన పేర్లు పెట్టుకుంటాం !

ఆర్యభట్ట, భాస్కర, రోహిణి ,కల్పన, సరళ్ వంటివి ఇందులో కొన్ని.

విశ్వమంతా మా నిఘా వ్యాపించి ఉంది !

ప్రపంచమంతా మా ప్రతిభను కొనియాడుతోంది !

మాలో కొత్త ఊపిరిని భరతజాతి నింపుతూనే ఉంది.

అజ్ఞాత యోగులు మమ్మల్ని శక్తివంతం చేస్తుంటారు.

‘మిస్సైల్ మాన్’ ఇచ్చిన స్పూర్తితో సాగుతూనే ఉంటాం.

మహనీయమైన ఈ భారతం కోరి కలహాలు తెచ్చుకోదు,

కాని... దయ తొలగిన నాడు దయనీయం మీ స్థితి ,

మాతో తలపడే ముందు ‘తస్మాత్ జాగ్రత్త !’

(భారతజాతి సగర్వంగా తలెత్తుకునేలా చేసిన ISRO శాస్త్రవేత్తలకు ఈ కవిత అంకితం )

****

ఆ క్షణంలో

ఆ క్షణంలో

---------------

భావరాజు పద్మిని - 15/2/17

ఉదయాన్నే...

మంచుతెరలు కమ్మి, మసకబారినట్లున్న అంతరంగంలోకి,

వెలుగు రేఖల్లా నీ తలపులు పరచుకుంటాయి.

ఆ వేడికి కరిగే ఒక్కొక్క మంచుతెరా, తుషారబిందువై ,

నా హృదయకమలాన్ని ముద్దాడుతుంది.

లాలిత్యంతో చుంబించిన స్పర్శలోని మాధుర్యానికి,

సుప్తావస్తలో ఉన్న నాడులన్నీ మేల్కొంటాయి.

తుమ్మెదల ఝుంకారంలా తియ్యని స్వనమేదో,

నరనరాలన్నింటినీ చైతన్యవంతం చేస్తుంది.

విప్పారిన నయనాలు మధుర భావ గర్భితాలై ,

నీ కలల కాటుకనే మళ్ళీ దిద్దుకుంటాయి.

ఊపిరిలో వ్యాపించే నీ ఊహల కాంతి రేఖలు

నాకోసం నువ్వున్నావన్న సంగతిని గుర్తుచేస్తాయి.

ఆ క్షణంలో నా వెలుపలా లోపలా సూర్యోదయమే,

జగతిలోని ప్రతి రేణువూ నీ ప్రతిరూపమై భాసిస్తుంది !

అప్పుడే వ్యక్తిగా లేచిన నేను శక్తిగా మారతాను,

నీవిచ్చే ఆలంబనతో సరికొత్త జన్మనెత్తి సాగుతాను.

కొన్ని నవ్వులు... (కవిత)

కొన్ని నవ్వులు... (కవిత)

పద్మిని భావరాజు.(11 /8/13 )

కొన్ని నవ్వులు...

పెదాలు విచ్చుకునీ విచ్చుకోనట్టు,

ప్లాస్టిక్, మొహమాటం నవ్వులు.

కొన్ని నవ్వులు...

మనసులోని విషపు ఆలోచనలని,

కప్పేసే, పెదవి విరుపు నవ్వులు.

కొన్ని నవ్వులు...

అవసరాన్ని గడుపుకోవడానికి,

వచ్చే,నవజాత అవసరార్ధం నవ్వులు.

కొన్ని నవ్వులు...

అసూయను కప్పిపుచ్చుకునే,

మెచ్చుకోలు, కపటపు నవ్వులు.

కొన్ని నవ్వులు...

గెలవలేక,ఏడవలేక నవ్వే,

నిస్సహాయపు నవ్వులు.

ఇన్ని నవ్వుల మధ్య నా అన్వేషణ దేనికోసం?

ఆత్మ స్వచ్చతను,

మనసు అద్దంపైకి,

మనసు అద్దం నుంచీ,

పెదవి హరివిల్లు పైకి,

పరావర్తనం చెందించి,

ఏడు రంగులు కలిసిన,

ఆత్మ అద్భుత చిత్రాన్ని,

ఎదుటివారి కళ్ళలో మెరిపించే,

మనోహరమైన నవ్వులకోసం.

చూసాను... ఆ నవ్వులను...

పసిపాపల బోసి నవ్వుల్లో.

తల్లిదండ్రుల నిస్వార్ధ ప్రేమలో,

అండగా నిలిచే ఆత్మీయుల్లో,

గురుమూర్తి వాత్సల్య వదనంలో.

కళ్ళలో మెరిసే ఆ నవ్వులకు,

తారలు దిగదుడుపు.

విరుల తేనెల ఆ నవ్వులే,

నాకు ప్రతీరోజూ మేలుకొలుపు.

మరో ఉదయం

మరో ఉదయం

------------------

భావరాజు పద్మిని - 17/1/2015

మలిపోద్దులో సంజె చీకట్లు కమ్మితే,

వెలుగు తలఒగ్గి ఓడినట్లు కనిపిస్తుంది.

చీకటి ముసుగులో మునిగిన జగతి,

మరుగునపడి, మౌనంగా విశ్రమిస్తుంది.

అయితేనేం ?

నీలో సడలని సంకల్పబలం ఉంటే...

మరో ఉదయానికై వేచి చూస్తూనే...

చీకట్లోనే పున్నమిలా పుయ్యచ్చు,

నిశీధిలో నక్షత్రంలా తళుక్కుమనచ్చు,

మిణుగురులు మిలమిలా మెరవచ్చు.

చీకటి అంటే ఓటమి సమయం కాదు,

లోలోని జ్ఞానజ్యోతిని దర్శించే తరుణం ,

నీలోని కాంతి రేఖలకు మరో పార్శ్వం ,

తీరుమార్చి మెరిసేందుకు ఇంకో అవకాశం !

రేయిలో సంయమనం పాటిస్తూ నడిస్తే,

వచ్చే ఉదయం మరింత ప్రకాశవంతం !

తడబడే అడుగులే తీరైన నడకలయ్యే,

బంగారు భవితకు సరికొత్త సోపానం .

పద నేస్తమా,

మరో ఉదయం పిలుస్తోంది...

కలల ద్వారాలు తెరిచి స్వాగతిస్తోంది.

అందుకుని అనుసరించి, ఆస్వాదిద్దాం,

మరో కొత్త అధ్యాయానికి తెర తీద్దాం !

చరిత్రలో మనకంటూ చెదరని ముద్రవేద్దాం !

వెన్నెలెంత ముద్దు

వెన్నెలెంత ముద్దు

————————

భావరాజు పద్మిని - 13/12/16

చల్లని ఈ రేయంతా నిదురమాని,

నీతో ఊసులాడాలనుంది.

కొబ్బరాకుల ఊయలలూగే నిన్ను

కోసుకొచ్చుకోవాలనుంది.

వెలుగు బంతిని తీసుకొచ్చి

పసిపాపనై ఆటలాడాలనుంది.

మబ్బుల మాటున దాగేనీతో

దాగుడుమూతలాడాలనుంది.

పున్నమిలో సాగరం ఎందుకు పొంగుతుందో

ఎన్నెలంతా ఏరెందుకు నెమరేస్తుందో,

కలువ కన్నులు నీకోసం ఎందుకు ఎదురుచూస్తాయో,

చకోరపక్షులు నీ నిండుబింబం కోసం ఎందుకు పరితపిస్తాయో,

తారకలు నీ చుట్టూ ఎందుకు పరిభ్రమిస్తాయో,

వెన్నెల్లో తాజ్మహల్ చూడాలని ప్రేమికులెందుకు కలలు కంటారో,

నాకు తెలీదు కానీ,

ఓ జాబిలి దీపమా,

నువ్వంటే నాకు చచ్చేంత ఇష్టం.

వెన్నెల దారాలతో నిన్ను చుట్టుకోవాలని,

వెన్నెల్లో తడిసిన జాజులు తురుముకోవాలని,

వెన్నెల రసాన్నంతా మానసంలో నిక్షిప్తం చేసుకోవాలని,

వెన్నెల్లో కరిగిపోవాలని, కలిసిపోవాలని,

చెప్పలేని ఆరాటం.

పెరిగినా తరిగినా చీకట్లో దాగినా...

నువ్వెలా ఉన్నా నాకు ముద్దే మరి.

ప్రకృతి నేర్పే పాఠాలు

ప్రకృతి నేర్పే పాఠాలు

*******************

భావరాజు పద్మిని - 01/01/17

మౌనంగానే ఉంటుంది, కానీ...

జీవిత సత్యాల గుప్తనిధి ఇది,

మనసుతో నిశితంగా పరిశీలిస్తే,

ఎన్నో పాఠాలు నేర్పుతుంది,

అందరినీ పోషించే అమ్మ ప్రకృతి.

పల్లవించే సత్తా నీలో ఉంటే,

కొండైనా లోయైనా బండైనా,

తలవంచుకు ఒగ్గి నీకనువుగా,

దారి ఇవ్వాల్సిందేనంటుంది,

తలెత్తుకు నిలబడ్డ చిన్నచిగురు.

ఎన్ని అనుకోని విపత్తులెదురైనా,

ఎన్ని జాడ్యాలు మొదలంటా తొల్చినా,

నువ్వు ధృడంగా స్థిరంగా నిలబడి,

ఆశల చిగురులేస్తున్న లతలకు,

ఆలంబన కమ్మంటుందో వృద్ధ వృక్షం.

ప్రతిధ్వనించే స్వనం నీలో ఉంటే,

గాలి వాటు నీకు వాహికవుతుందని,

కొమ్మ మాటు నీకు వేదికవుతుందని,

కొండ వాలు నీకు వంత పాడుతుందని,

చెబుతుంది కొమ్మమాటు చిన్నిపిట్ట.

దారున్నప్పుడు పయనం గొప్ప కాదని,

బండలనైనా కరిగించే సంకల్పబలంతో,

ఓపికతో ఒరిపిడిని ఓర్చుకుంటూ,

దారిచేసుకుని దాహార్తిని తీర్చమని,

గలగలలతో బోధిస్తుంది సెలయేరు.

నువ్వు బండబారిపోయినా సరే,

కొండకు ఉనికినిచ్చే శకలానివి కమ్మని,

మరో జీవిని ఎదగనిచ్చే సోపానం కమ్మని,

దైవానికి రూపమిచ్చే మూలానివికమ్మని,

అంటుంది బాధలెన్నో మోసిన బండరాయి.

చిక్కుముడిలా పెనవేసుకున్న వనాలు,

మొక్కకి మొక్క ఎన్నడూ అడ్డం కాదని,

ప్రాణి ప్రాణికెన్నడూ అడ్డంకి కాదని,

మరి మనిషికి మనిషే అడ్డమెందుకని,

మీలో తేడాలెందుకని సూటిగా ప్రశ్నిస్తుంది.

అమ్మ చెప్పే పాఠాలు విని ఆచరిస్తే,

అసూయాద్వేషాలన్నీ మరువమా?

అమ్మ పెట్టే అన్నమే ఆధారమైన మనం,

వసుధైక కుటుంబకంలాగా మెలగమా?

ఆటవికుల నుండి మానవులమైన మనం,

ప్రకృతి నేర్పే కనీస పాఠాలు నేర్చేందుకు,

మళ్ళీ అడవితల్లి ఒడిలోకి వెళ్ళాలేమో !

(అద్భుతమైన, దట్టమైన, సహజమైన అహోబిల అడవుల్లో స్వామి దర్శనానికి కొన్ని మైళ్ళు కాలినడకన వెళ్ళినప్పుడు నాలో కలిగిన భావనలు. దృశ్యాలు కూడా అక్కడివే.)

కాలం తేల్చాల్సిన లెక్కలు

కాలం తేల్చాల్సిన లెక్కలు

————————————

భావరాజు పద్మిని - 22/12/16

కాలమెంత గొప్పది?

ఏ మలుపుల్లోనో పరిచయాలు చేస్తుంది,

ఏవేవో మనసుల్ని ముడివేస్తుంది,

ఏ దారుల్లోనో పయనింపజేస్తుంది,

జతకట్టాలని చూస్తే విడదీస్తుంది,

విడిపోవాలనుకుంటే కలిపేస్తుంది.

గుండె గాయలను మాన్పుతుంది,

మానిన గాయాలను రేపుతుంది,

చీకట్లో ఆశాకిరణం చూపుతుంది,

కాంతికి కారుమబ్బై కమ్మేస్తుంది,

బాధే కాదు ఆనందాన్నీ మింగేస్తుంది,

జీవితాలతో చెలగాటమాడుతుంది.

నాదనుకున్నది తన్నుకుపోతుంది,

కాదనుకున్నది తెచ్చిపడేస్తుంది,

ఆపదల్లో అమ్మై ఓదారుస్తుంది,

నిద్రపుచ్చి కల్లో కనికట్టు చేస్తుంది,

రేపటిమీద ఆశ వీడద్దంటుంది,

నీకు నేనున్నానంటూ నిలబడుతుంది.

ఎవరికెవరు ఈ లోకంలో...

ఎందుకోసమో ఈ తపనలు,

ఎంతకాలమో ఈ మమతలు,

ప్రశ్నలే తప్ప జవాబుల్లేవిక్కడ,

మజిలీలే తప్ప మార్గం తెలీదిక్కడ,

మాటలెందుకులే వృథా మిత్రమా!

గుండె లోతుల్లో అనురాగమెంతో,

బయటపెట్టలేని అసహ్యమెంతో,

బేరీజు వేసిచూసి కాలాన్నేతేల్చనీ !

పదిలంగా దాచుకున్న జ్ఞాపకాలో,

దూరంగా నెట్టివేసిన పంతాలో,

ఏవి నిలవాలో కాలాన్నే తేల్చనీ!

ఎందుకంటే ...

కొన్నిసార్లు మాటలకంటే మౌనమే బాగుంటుంది.

కొన్నిలెక్కలు కాలం తేల్చినప్పుడే బాగుంటుంది.