వృక్ష గీతం

వృక్ష గీతం 

-------------

భావరాజు పద్మిని - 20/12/14 

మాట్లాడే మనసు, వినే హృదయం ఉంటే...

వృక్షాలు  కూడా మాట్లాడతాయట ...

మీరూ వింటారా...

ఉదయాన్నే టీ త్రాగుతూ 

బాల్కనీ లో నిలబడి ఉన్నాను.

నాలో ఏ భావాలూ లేవు...

శూన్యం, అనంతమైన శూన్యం...

ఎదురుగా ఉన్న పైన్ చెట్లను 

తదేకంగా చూడసాగాను...

మంచుకు తడిసిన పైన్ చెట్టు నుంచి 

రివ్వున వచ్చిన  మలయసమీరం 

సుతారంగా, అమ్మ స్పర్శలా తాకి 

ఆత్మీయంగా చెక్కిలి మీటింది...

ఎంతుకంత నిర్లిప్తత ? 

ఎందుకా భావశూన్యత ?

నేనూ నిల్చున్నా నీలాగే...

ఎన్నో ఏళ్ళుగా ఇక్కడే, ఇలాగే...

అంకురం దశనుంచే నా సమరం ఆరంభం,

నాలోని జీవాన్ని బహిర్గతం చెయ్యాలని,

ఒక్కొక్క మట్టి కణంతోనూ పోరాడాను...

వాటిని చీల్చుకు రాగానే ముందుగా...

నేలతల్లికే తలొంచి నమస్కరించాను.

మొక్కగా ఎదుగుతున్న దశలో,

ఎగసి వచ్చే నాలోని జీవాన్ని చంపాలని,

ఎన్ని ఎడతెగని ప్రయత్నాలో...

మండుటెండ నా ప్రాణాన్ని పీల్చింది, 

సుడిగాలి నా కొమ్మల్ని తెంపింది,

జోరువాన నన్ను ముంచేసింది...

అయినా నేను రాజీపడలేదు...

ఒక్కో జీవకణాన్ని ఒక్కో సైనికుడిగా 

ఒక్కో ఆకునీ ఒక్కో బ్రహ్మాస్త్రంగా మార్చి,

సవాళ్లకే ఎదురుదెబ్బ కొట్టాను...

బలంగా, ధృడంగా చెట్టుగా ఎదిగాను.

ఇప్పుడు నాపైకి ఎన్నో పిట్టలు వాలతాయి 

కొన్ని సందడి చేస్తాయి, కొన్ని రెట్టలు వేస్తాయి 

ఉడుతలు, చిన్న చిన్న జీవాలు, ఎన్నో...

నా నీడలో ఆశ్రయం పొంది...

ఎప్పుడో అప్పుడు చెప్పకుండానే వెళ్ళిపోతాయి.

అయినా నేను ఆలోచించను,

రాలే ఆకులైనా, వేసే చిగురులైనా నాకొక్కటే.

విధాత ఆజ్ఞ ఉన్నంతవరకూ నిలవాలి,

ఇలాగే ధృడంగా, అంబరాన్ని తాకుతూ!

అందుకే అవరోధాల్ని అధిగమించు...

ఆశ చిగురులు తొడిగి, పరిమళించు.

ఈ విశాల సృష్టిలో తలెత్తుకు నిల్చోవాలంటే, 

నీ తలదించి వినోదించాలన్న ప్రతీ దానితో,

నిబ్బరంగా అనుక్షణం పోరాడాల్సిందే !

ఒక గొప్ప ఆశయం కోసం నిలబడాల్సిందే !

అందుకే నీకు బాధ కలిగినప్పుడల్లా ,

నన్ను చూసి స్పూర్తి తెచ్చుకో, 

అలుపెరుగక పోరాడుతూ, ముందుకు సాగిపో !