29, సెప్టెంబర్ 2015, మంగళవారం

ఇదేనా అద్వైతమంటే ???

ఇదేనా అద్వైతమంటే ???

భావరాజు పద్మిని - 29/9/15.

నిర్మల మానస సరోవరంలో 
విరిసిందీ హృదయకమలం 

ఒళ్ళంతా కళ్ళుచేసుకుని 
తన జన్మెందుకోనని వెతికింది
వెలుగు, చీకటి, దిక్కులూ, దిగంతాలు
సమస్త ప్రకృతితో మౌనంగా సంభాషించింది 

చివరికి అన్వేషణే తపస్సు అయింది 
ధ్యానంతో దైవాన్నిలా వేడుకుంది 
ప్రతి జీవి పుట్టుకకూ కారణముంటే 
అదేమిటో దయతో తెలుపు స్వామీ!

ప్రతి అడుగుకూ ఒక గమ్యముంటే 
తడబడు అడుగులను దిద్దుకుని,
నా గమ్యం దిశగా సాగే మార్గం చూపే,
మార్గ దర్శిని అనుగ్రహించు ప్రభూ ! 



ఎట్టకేలకు ప్రార్ధనలకు జవాబులా 
గురువనే భృంగం తరలి వచ్చింది.
వెతకాల్సింది బయట కాదని,
కమలం లోలోనే మధువుందని,
తన ఝుంకారంతో గుర్తుచేసింది.

సంగం, బంధం, అహం శోకమూలాలని,
తామరాకు మీద నీటిబొట్టును చూపింది.
అలల అలజడులు తాత్కాలికమని,
దైవమనే వెళ్ళనే పట్టుకు తేలమంది.

బురదలో సైతం వికసిస్తేనే పద్మమని,
నేడు వికసించిందన్నపొగడ్త వెంటే, 
రేపు వసివాడిందన్న తెగడ్త వస్తుందని,
ద్వంద్వాలకు అతీతంగా ఎదగమంది.

స్వచ్చతే, వెలుగే నిజమైన ఉనికని,
అది మరచేలా మాయ కప్పుతుందని,
భక్తనే సూర్యకాంతికే అది విడుతుందని,
తెలిసుకుని జాగృతితో మెలగమంది. 

అన్ని అడుగులూ దైవం నిర్ణయిస్తే,
తడబాటులు సమత్వం కోసమేనని,
కర్తృత్వమే అసలైన అవరోధమని,
ప్రార్ధనతో క్షణక్షణం పునీతం కమ్మంది.

హృదయకమలంలో భ్రమరనాదం 
భ్రమర నామంతో మార్మ్రోగుతోంది.
'అహం బ్రహ్మస్మి' అని గుర్తుచేస్తూ,
అన్నిటా, అంతటా దైవాన్నే చూస్తూ,
నిస్సంగం వైపు పయనిస్తోంది.

దృశ్యమానజగతిలో విహరిస్తున్నా, 
పరమాత్మలో లయమైన ఆత్మ,
అన్నింటినీ మరచి, మాధుర్యంతో 
అంతర్లీనంగా ఆనందనాట్యం చేస్తోంది.
ఇదేనా అద్వైతానుభూతి అంటే ??

కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి