ప్రకృతి సందేశం

ప్రకృతి సందేశం 

పుట్టే ప్రతీ ప్రాణినీ...

హృదయభాషతో స్వాగతిస్తూ,

అభేధ భావంతో ఆదరిస్తూ,

తన కళలతో మురిపిస్తూ,

నిర్మలంగా ప్రేమిస్తూ,

నిశ్శబ్దంగా వోదారుస్తూ,

ఆత్మీయంగా ఆదరించే....అమ్మ ప్రకృతి.

ప్రతి రోజూ...

ప్రశాంత శుభోదయాన,

చుర్రున మండే మధ్యాహ్నాన,

మలయసమీరపు సాయంత్రాన,

వెన్నెల చలువల రాతిరిలోన,

కోటి రంగులు అద్దుకుని,

వినూత్నంగా విస్మయపరిచే...భావ ప్రకృతి.

చూసే కళ్ళకు మనసుంటే...

కటిక చీకటిలో- కోటి తారల్ని

నల్ల కోయిలలో- తీపి రాగాల్ని,

మందే ఎండల్లో- హరివిల్లు రంగుల్ని,

కొండ లోయల్లో- సెలయేటి పరవళ్ళని,

అనుభూతి కుంచెతో- గుండెపై చిత్రించి,

స్నిగ్ధంగా నవ్వే.....ముగ్ధ  ప్రకృతి.

యుగయుగాలుగా...

ఎన్నో చరితల పుటల్ని,

ఎన్నో రహస్య గాధల్ని,

ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాల్ని,

ఎన్నో ప్రకృతి వైపరీత్యాల్ని,

తనలోనే ఇముడ్చుకున్న....నిగూడ ప్రకృతి.

మౌనంగా ఉంటూనే,

ఎగసే అల అలవక తప్పదని,

విరిసే పువ్వు వదలక తప్పదని,

కురిసే చినుకు ఇగరక తప్పదని,

పుట్టిన జీవి గిట్టక తప్పదని,

చెప్పకనే చెప్పే..........నిర్వేద ప్రకృతి.

ఉన్నట్టుండి హటాత్తుగా,

తనపై జరిగే విధ్వంసాన్నివోర్వలేనట్టు,

వరదలతో ముంచెత్తి వేసి,

భూకంపాలతో మూలాలు పెకిలించి,

సునామీలతో ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసి, 

ప్రమాదాలతో పోట్టనబెట్టుకుని,

భీబత్సంగా ప్రతిఘటించే....విలయ ప్రకృతి.

ప్రకృతి ఇచ్చే మౌన సందేశం...

ఎన్ని మెరుగులున్నా...వొదిగి ఉండాలని,

నిండు కుండలా- తొణక కూడదని,

మౌనంగానే- మమత పంచాలని,

ప్రేమకు లొంగని- ప్రాణి లేదని,

తను మన అధీనంలో కాదు---

మనం తన అధీనంలో ఉన్నామని.

స్పూర్తి

స్పూర్తి 

(పద్మిని భావరాజు , 21/6/2013)

-----------------------------------------

గలగల పారే సెలయేరు నీవు,

బండరాళ్ళు నీ గమనాన్ని ఆపలేవు.

తళతళ మెరిసే తారవు నీవు,

నీలిమబ్బులు నిన్ను దాచలేవు.

కిలకిల రావాల తీపి కోకిల నీవు,

కొమ్మమాటులు నీ గొంతు నొక్కలేవు.

జలజల రాలే తొలకరిజల్లువు నీవు,

సుడిగాలి తెర నిన్ను అడ్డుకోలేదు.

సలసల కాగే సూర్యుడు నీవు,

అరచేతిని అడ్డుపెట్టి నిరోధించలేరు.

నేస్తమా,

అసూయలు నీవు ఎదుగుతున్నవని సూచిస్తాయి,

అపనిందలు నిన్ను మరింత గట్టిపడేలా చేస్తాయి ,

అడ్డంకులు నిన్ను విజయానికి చేరువ చేస్తాయి.

మన సంకల్పబలమే మనకు అండ...

తీరానికి బలంగా డీ కొట్టితే ,

రెట్టింపు వేగంతో  లేస్తుంది కెరటం.

గోడకు బంతిని బలంగా విసిరితే, 

ఆ విసురుకే విసుగు పుట్టిస్తుంది బంతి.

బలమయిన సునామీ తర్వాతయినా,

ప్రశాంతంగానే ఉంటుంది ప్రకృతి.

ఇవన్నీ మనకు సహజ స్పూర్తి. 

లే, ఉదయభానుడి తొలి కిరణంలా,

శరత్కాలపు నిండు పున్నమిలా,

చిన్ని రెక్కల మిణుగురులా,

నీ మనసు దీపపు వెలుగులతో,

మళ్ళి లోకానికి నీ ప్రత్యూష కిరణాలు పంచు. 

 

 

ఇన్నాళ్ళూ ఎక్కడ దాచిందో...

ఇన్నాళ్ళూ ఎక్కడ దాచిందో... 

-----------------------------------

ఇన్నాళ్ళూ ఎక్కడ దాచిందో,

పుడమికాంత తన గర్భంలో,

నిద్రాణమై ఉన్న అనంతజీవ జాలాన్ని...

చినుకు తడి తగలగానే, ఒక్కసారిగా...

ఎన్ని చినుకులో అన్ని పులకలు,

ఎన్ని పులకలో అన్ని మొలకలు,

ఎన్ని మొలకలో అన్ని కులుకులు,

తమ అస్తిత్వాన్ని చూపే తొలి చిగురులు . 

ఆకుఆకులో ముత్యాలు పోదిగినట్టు,

మిలమిలా మెరిసేటి వాన చినుకులు . 

పిల్లగాలి కమ్మటి కొంటె ఊసులకి,

పరవశంగా తలలూపే చిగురుటాకులు. 

తుమ్మెదల ఝుంకార నాదానికి,

మధువులందించే లేత విరిబాలలు. 

తడిసిన మట్టి వలపు సుగంధాన్ని,

నలుదిశలా మోసుకెళ్ళే తెమ్మెరలు. 

ప్రకృతి పచ్చ చీర కట్టినట్టు,

ఆమని అలవోకగా నవ్వినట్టు,

అడుగడుగునా కొత్తదనం,

మదిని మీటే నవ లావణ్యం. 

ఇన్నాళ్ళూ ఎక్కడ దాచిందో,

పుడమికాంత ఇంతటి అందం,

మైమరపించే వన మరందం . 

పద్మిని భావరాజు.

14/06/2013.