కృష్ణవేణి
రచన : భావరాజు పద్మిని
ఎక్కడో సన్నగా పుడుతుంది,
కేరింతలతో మురిపిస్తుంది,
గలగలా మువ్వల సవ్వడి చేస్తుంది,
చకచకా పరుగులు తీస్తుంది,
రాళ్ళల్లో కూడా సడిని కలిగించే
తన ప్రతీ కదలికా అపురూపమే!
ఆమె వన్నెల పరికిణీ కల కన్యక,
బాలిక.... కన్నవారి కన్నుల వేడుక!
క్రమంగా గమన వేగం తగ్గుతుంది,
ఆటుపోట్లతో లోతు పెరుగుతుంది,
సుడిగుండాలు తట్టుకుంటుంది,
దిశ మారుస్తూ, ఒడ్డును కోస్తూ,
వంపుల మలుపులు తిరుగుతూ,
కొత్త పాయలు కలుపుకుంటూ,
ఆమె మనోహర మందగమన ప్రౌఢ,
జవరాలు అత్తింటి ఇల్లాలౌతుంది !
ఇప్పుడామె నదీమతల్లి, కల్పవల్లి,
పేగు తెంచి కొత్త ఊపిరి పోస్తుంది,
ప్రేమపంచి దారి చూపుతుంది,
తన పాయలు విడివడి పోతుంటే,
నిండు మనసుతో దీవిస్తుంది,
తన జన్మ సఫలమని భావించి,
తియ్యని జ్ఞాపకాల ఇసుక మేటలతో,
తృప్తిగా మలిమజిలీకై పయనిస్తుంది,
ఆమె,బ్రతుకు బువ్వ తృప్తిగా తిన్నఅవ్వ !
అవును....
నదీ గమనంలా , స్త్రీ జీవితంలోనూ
మూడు దశలు ఉంటాయి ....
ఆమె వివక్త , తరుణి , మందాకిని.
అలల దారంతో పున్నమి పూలు అల్లి,
మమతల జీవధారగా సాగే కృష్ణవేణి .
(కృష్ణవేణి = ఒక నది, నల్లని జడ కల స్త్రీ. వివక్త = స్త్రీ, పవిత్రమైనది... నదీ గమనంలో మూడు దశలు ఉంటాయి... అలాగే స్త్రీ జీవితంలో కూడా... అనే ఊహ ఈ కవితకు ప్రేరణ )
భావరాజు పద్మిని
8/3/14.
